Rondje New York: Amerika reis dag 21: Terug naar Amerika!

Ja! Vandaag rijden we weer terug naar Amerika! Daar heb ik echt zin in. Canada was leuk voor eventjes en ik wil zeker nog eens terug en dan vooral naar de natuurgebieden en kleinere stadjes, maar om eerlijk te zijn ben ik ook wel heel erg blij om terug te gaan naar de VS! We gaan nu New England ontdekken!

Vandaag maken we gebruik van het ontbijt van het Auberge & Hotel Montreal Espace Confort. voordat we onderweg gaan naar Amerika. En dat ziet er zo uit. Inclusief ontbijtkoek en crepe.

De koffers zijn weer ingepakt en we wandelen weer naar de bibliotheek verderop waar onze auto staat geparkeerd. Dan gaan we onderweg richting de grens naar Amerika, met New Hampshire als eindbestemming.

Dag Frans gepraat, dag wapperende Canadese vlag, dag verkeersborden met kilometers in plaats van miles, dag plastic-aanvoelend Canadees geld met de Engelse koningin erop… Hallo Amerika!

Bij de grensovergang moeten we best lang wachten. En de auto wordt gecontroleerd door een strenge douanebeambte met een naam op zijn naambordje die wel eens op Nederlandse voorouders zou kunnen wijzen…

Onderweg zie je goed de herfstkleuren toenemen, naarmate we richting New England gaan. Het is een mooie dag. De zon laat het rood en oranje van de boombladeren goed uitkomen. Het wordt ook steeds heuvelachtiger nu we verder rijden.

Na een paar uur rijden komen we aan bij het Mount Coolidge Motel in Lincoln, nabij de White Mountains. Hier verblijven we 2 nachtjes. De eigenaresse is in ieder geval erg aardig en vertelt ons veel over de omgeving. In het motel hebben we een klein kamertje met alles wat je verder nodig hebt, een badkamer, koelkast en tv. Achter het huisje is een beekje en er staan zitjes bij. Het motel heeft ook een zwembad, maar dat wordt momenteel niet gebruikt.

We krijgen ook wat folders mee en kaarten van de omgeving en daarna gaan we snel op pad, want het is al vrij laat geworden en we willen nog wel iets zien vandaag. We gaan richting Flume Gorge, een kloof met wanden tot 27 meter hoog die miljoenen jaren geleden ontstaan is.

We rijden naar het Visitor Center. Hier koop je een kaartje en dan mag je langs het hokje en het park gaan bekijken. Er gaat ook een bus, maar wij besluiten het hele deel zelf te gaan lopen. Dit is een wandeling van 3,2 km.

Hier zien we ook de eerste Covered Bridge van de vakantie, daterend uit 1886. De Flume Bridge. Dit is tevens de oudste covered bridge in New Hampshire.

We wandelen door het bos, langs de rivier, over houten bruggetjes en een boardwalk die ons steeds verder omhoog voeren met hoge rotsen bedekt met mos naast ons. De zon zakt steeds lager en maakt er een sprookjesachtig geheel van.

Het smalle bruggetje loopt vlak langs de hoge rots en naast en onder je zie je rotsen met het stromende heldere water. We wandelen langs klaterende watervallen die op de rotsen uiteenspatten.

Ook hier zitten grondeekhoorns verscholen tussen de bladeren en je stilletjes aan te kijken als ze niet druk zijn met het oppeuzelen van een nootje.

★Tip: Meer informatie over de Flume Gorge vind je op de website van dit State Park.

We hopen maar dat we niet verkeerd lopen. Het wordt steeds later en het visitor center sluit zo. Maar het einde van de wandeling is nog niet te bekennen.

De echte durfal waagt een blik in de Bear Cave of kruipt door de Wolf’s Den, maar wij nemen de normale route. Dan zien we een herkenningspunt en zijn we bijna weer bij het visitors center, maar goed ook, want de zon is al achter de bergen gezakt.

Het visitors center is al gesloten, maar we zijn niet de enige die net aankomen. De deur van het gebouw is op slot, dus we moeten via een omweg om weer bij onze auto te komen. Hij staat verlaten op de parkeerplaats.

We doen nog even wat boodschappen bij de plaatselijke supermarkt en rijden daarna door naar het nabijgelegen Woodstock Inn restaurant. Dit is best een groot restaurant met verschillende gezellige ruimtes. Het is tevens een hotel en vroeger het treinstation van Lincoln.

Ze serveren hier iets was precies op de Blooming Onion lijkt van Outback steakhouse. Die nemen we! Omdat ik er al zo vaak over gehoord heb en er nieuwsgierig naar ben geworden, kies ik de pasta Alfredo met kip en broccoli. Doe maar een half portie, want ik heb vast niet zo veel honger meer na de look-a-like van de blooming onion. Het halve portie lijkt wel een heel portie, maar het is toch echt een halve…

Ik wil nog wel een toetje. Dit is een soort hoog koekje, vers, warm en met ijs en chocolade fudge. Het komt erg in de buurt van mijn favoriete toetje!

Met volle buiken keren we weer terug naar ons motelkamer om de eerste nacht door te brengen in New Hampshire, weer terug in Amerika.

Lees verder >> Amerika reis dag 22: Kancamagus Highway en Belastingvrij shoppen in New Hampshire

Benieuwd naar de route van deze reis? In september/oktober maakte ik een roadtrip: Rondje New York en die route vind je hier.