Westkust Amerika reis dag 20: Loslopende wild langs route 66

Dit is een heel bijzonder dorpje en een voormalig spookstadje. Nu word je er omringd door oude gebouwtjes, winkeltjes, de lokalen die geregeld vuurgevechten naspelen en het meest bijzondere: een groep ezeltjes die elke dag vanuit de bergen naar het dorpje trekt. En dat alles tegen de achtergrond van route 66.

Vandaag wordt de langste reisdag van de vakantie. Een rit van 7 uur van Williams naar Palm Springs. Maar eerst uitchecken in het kleine kantoortje van het Westerner Motel waar ook een ontbijtje staat te wachten: Lees: donuts en muffins. Die gaan mee voor onderweg.

In Williams zie je allemaal mooie winkeltjes met Route 66 thema. Jammer dat we hier niet meer hebben rondgekeken, want het ziet er juist zo leuk uit. We vullen het adres van het hotel in Palm Springs op de navigatie in, maar zo worden we via Phoenix gestuurd. Dat is niet de bedoeling, want we willen een stuk Route 66 rijden en het dorpje Oatman bezoeken. Hier komt namelijk elke dag een groep ezels uit de bergen om de straten onveilig te maken.

Eenmaal goed onderweg op de route 66 gaat de reis langs heuvels met mooie uitzichten. Het is er best verlaten, maar het is echt een ervaring die ik niet had willen missen.

Onderweg komen we langs een klein winkeltje waar je souvenirs kunt kopen. We hebben een gesprek met de eigenaar en hij vertelt dat er een roadrunner steeds langskomt voor eten. Je raadt het al, zijn lievelingseten is… steak! Toch moet je roadrunners niet onderschatten, ze kunnen zelfs slangen doden!

Rond de middag komen we aan in het piepkleine westernachtig plaatsje Oatman. Hier lopen ezeltjes vrij rond op de weg. Deze ezels leven in de bergen omdat ze ooit zijn achtergelaten door mijnwerkers toen iedereen wegtrok uit het gebied omdat de mijn werd gesloten.

Ik dacht nog: wat als er geen ezels zijn? Maar dat valt gelukkig mee. Er lopen veel ezeltjes door de straten, nieuwsgierig naar de bezoekers en op zoek naar voedsel. In 2011, toen ik er was, mocht je de ezels nog voeren, maar dat is op dit moment niet het geval.
Wij gaan ook op zoek naar voedsel en lunchen in een barretje met een niet zo geweldige inrichting: terwijl je je broodje wegkauwt word je aangekeken door een buffel aan de muur met een pop gespiest op zijn hoorns. Van plastic allemaal, maar toch…
Gelukkiger zien de ezels er liever uit en we kijken nog wat rond in dit toeristische plaatsje voordat we onze reis vervolgen.

Wanneer we weg willen rijden staat er een ezel midden op de weg. Hij loopt een stukje voor ons uit, gaat een beetje aan de kant en als we voorzichtig passeren, komt hij opeens dichterbij alsof hij de auto wil rammen. Het blijft oppassen, want het zijn wilde dieren.

★Tip: Alvast een kijkje nemen in Oatman?

Zie jij de ezeltjes?

We rijden verder en de lucht wordt steeds donkerder. Rond half 3 begint het te regenen. Het wordt drukker op de weg en het is hier minder fijn om te rijden. Wat ons opvalt is dat men gewoon zonder licht rijdt, ook al is het zicht slecht. Als we bijna bij Palm Springs zijn, ziet de lucht er al wat beter uit. Het regent nog maar een klein beetje. Toch vette pech, want in Palm Springs schijnt 360 dagen per jaar de zon, maar vandaag dus even niet.

Het hotel Caliente Tropics ziet er nieuw uit en bij de receptie krijgen we een gratis upgrade naar een suite! Nu hebben we een kamer met zithoek, een ruime badkamer en een aparte slaapkamer. Het is inmiddels donker dus hebben we helaas geen tijd om iets van Palm Springs te zien. Misschien een volgende keer?

Via een kaart van Palm Springs ontdek ik dat er in de buurt een P.F. Chang’s restaurant zit. Daar gaan we eten!

>> Lees verder: Westkust Amerika reis dag 21 ★

Mijn eerste kennismaking met de USA was in 2011. Ik maakte een droomreis langs de westkust. En wat was het geweldig mooi! Hoewel het al een tijdje geleden is, wil deze reis toch met jullie delen. Tijdens de vakantie hield ik een blog bij en die heb ik nu in een nieuw jasje gegoten. De hele route van de Westkust Amerika reis vind je hier.