Dag 26 USA roadtrip: Het einde van de vakantie in Amerika, nog 1x shoppen in de USA en met de luchtbus

Bij de Amerikaanse douane wordt de tas onderworpen aan een kritische blik en klinkt het: it’s too bulky! Nadat we tas hebben gefatsoeneerd mogen we verder richting de terminal. ‘Thank you for being nice!’ klinkt het als we het poortje doorlopen.

De laatste dag van de vakantie in Amerika is aangebroken. Over een paar uur zitten we in het vliegtuig richting Nederland. Oude kleding, papieren en verpakkingen van de nieuw gekochte spullen vullen de hoek van de motelkamer van het Barefoot Bay Resort.

We nemen afscheid van het strand en de zee van Clearwater Beach door een laatste wandeling te maken over de Pier. Op het uiteinde is een winkeltje waar je vishengels kunt huren en je kunt er ook souvenirs kopen. Hier vind ik eindelijk een sanddollar! Tijdens het schelpen zoeken heb ik een paar kapotte sanddollars gevonden, maar nu heb ik een hele! Leuk voor thuis.

Het is slechts een half uurtje rijden vanuit Clearwater Beach naar de luchthaven van Tampa. Op een blog heb ik gelezen dat er op een paar minuten rijden van het vliegveld een winkelcentrum zit. En dat is zo: International Plaza and Bay Street. Even ontspannen met shoppen voordat we de lucht ingaan. Dat is een prima idee want hier hebben ze allerlei leuke winkels zoals Victoria Secret, Mac en Michael Kors.

Het nadeel van nog even heerlijk winkelen voor de vliegreis is dat ik mijn nieuwe aanwinsten nog in de overvolle koffers moet proppen. Daar sta je dan op de parkeerplaats van het winkelcentrum wiskundige berekeningen te maken en uit je blote hoofd de koffers te wegen.

We gaan lunchen bij Earl of Sandwich. Hier hebben ze echt heerlijke broodjes. We kiezen voor The Original met roastbeef en horseradish saus en een wrap BLT avocado. Een kopje groene thee erbij en even later zijn we klaar (eigenlijk helemaal niet en willen we blijven) om naar het vliegveld van Tampa te gaan.

We moeten de auto terugbrengen op nog geen 5 minuten verderop. Met al onze spullen lopen we richting de terminals van Tampa Airport. Het is er best mooi. Er staan interactieve informatieborden met touchscreen waar je alle info over je vlucht kunt vinden. Je voert je vluchtnummer in en ziet dan waar je naartoe moet. Als we bij de bagage drop off aankomen en we eindelijk onze koffers kunnen wegen, blijkt mijn koffer te zwaar te zijn. Dat wordt 100 dollar bijbetalen of even schuiven met de spullen. Dat laatste dus. Na wikken en wegen zijn de koffers ok en kunnen we ze inchecken.

Voordat we met de aitrain kunnen moeten we nog langs een handbagage check. Een van de tassen blijkt ’too bulky.’ ‘Thank you for being nice’ zegt de vrouw die de tas controleert. Bij de douane wordt er nog eventjes een drugs- en explosievenonderzoek op de laptop uitgevoerd. En even later mogen we door.

In de vertrekhal is gelukkig een Starbucks want we moeten nog even wachten. Op het informatiebord verschijnt dat ons vliegtuig een kwartier vertraging heeft. Dat is jammer aangezien we een korte overstaptijd hebben in New York. We informeren bij het vrouwtje aan de balie en die zegt dat het allemaal goed komt. Na het wachten mogen we boarden in de luchtbus; het is hier niet groot. Ik had wel iets anders verwacht eigenlijk. Het Delta toestel bestaat uit een rij met 2 stoelen, dan het gangpad en daarna een rij met 3 stoelen. Ik verbaas mij dat mensen bekers Starbucks en Burger-King-achtige maaltijden gewoon mee aan boord mogen nemen. Het vliegtuig ruikt dan ook naar patat en hamburgers.

We zoeken onze plek. De ruimte voor handbagage boven ons is vol. Ik heb vliegangst en zodra ik in het vliegtuig stap wil ik gewoon kunnen zitten en verder helemaal niets. De ietwat oudere stewardess ziet er een beetje hulpeloos uit. En ze mompelt iets dat de handbagage dan ook maar in het ruim moet. Dat zou best wel vervelend zijn aangezien we een hele korte overstap hebben en mocht er iets misgaan met de bagage.. Gelukkig wordt er een plek gevonden en kunnen we beginnen aan de vlucht van ongeveer 2,5 uur. Bij JFK moeten we nog extra rondjes vliegen omdat er geen plek is op de landingsbaan. Gelukkig doet de Oxazepam goed zijn werk..

De aansluiting is gelukkig nog geen 10 stappen verderop. Ik realiseer me niet eens dat we nu weer terug zijn in ons geliefde New York. We stappen het vertrouwde KLM toestel in en beginnen aan de terugvlucht van 7,5 uur van New York naar Amsterdam. De vlucht verloopt goed en voor we het weten staan we op Schiphol en wordt het weer wennen aan het leven in Nederland.